Hormonalna terapia zastępcza to sposób na poprawę stężenia hormonu płciowego u mężczyzn, u który zdiagnozowano jego niedobór. Poziom testosteronu z wiekiem zaczyna spadać. Jeżeli jednak badania laboratoryjne wykażą, że spadek ten jest ponad normę dla Twojej grupy wiekowej, lekarz może polecić Ci terapię zastępczą testosteronem.

Historia współczesnej terapii androgenami rozpoczęła się dopiero w roku 1935, gdy Enrest Lacquer wyizolował testosteron z jąder byka w Amsterdamie. Należy dodać, iż uzyskał ledwie 10mg testosteronu z aż 100kg byczych jąder. Pracujący z Lacquerem badacze odkryli, iż nowy związek ma większy potencjał w porównaniu do androsteronu i nazwali go testosteron. W tym samym roku Adolf Butenandt w Göttingen oraz Leopold Ruzicka w Bazylei niezależnie zsyntetyzowali testosteron. Początkowo optymistycznie podchodzono do androgenów. Nawet w sporcie wyczynowym stosowania SAA zakazano dopiero w połowie lat 70. XX wieku. Niestety okazało się, że ten kij ma dwa końce i na dodatek potrafi bardzo mocno uderzyć. W XXI wieku mamy do czynienia z nową modą na „hormonalną terapię zastępczą”, a firmy prześcigają się w wytwarzaniu różnorakich produktów. Szacuje się, że co najmniej 3,8% mężczyzn, którzy osiągnęli 60 rok życia w USA miało do czynienia z HTZ. [23] Przykładowe produkty z testosteronem przepisywane mężczyznom w USA to: [23] różnego rodzaju żele (np. androgel, androderm, fortesta, vogelxo, axiron), testosteron iniekcyjny np. cypionate (andro cyp 100, andro cyp 200, dep Andro 200 IM, dep-Andro 100 IM, depo-Testosterone IM, Testred Cypionate 200); (mieszanka na oleju do podawania domięśniowego), testosteron iniekcyjny np. enanthate (np. durathate 200, delatestryl); (mieszanka na oleju do podawania domięśniowego), testosterone iniekcyjny np. undecanoate (mieszanka na oleju do podawania domięśniowego), plastry, produkt podany do policzka (FDA dopuściła do obrotu np. Striant w 2003 r.), podskórne aplikatory testosteronu. Wcześniej tą samą drogą, co testosteron, podążały inne leki masowo promowane w internecie w ramach marketingu szeptanego i często obecne w różnorakich reklamach. Z jednej strony powszechnie potępia się narkotyki, z drugiej faszeruje miliony dzieci i nastolatków w USA substancjami, które albo są czystymi narkotykami (adderall), albo mają do nich bliźniacze właściwości. Wszystko w celu ... zwalczania ADHD, z którego rzekomą epidemią nagle zaczynamy mieć do czynienia. Te same środki są używane, jako „groźne narkotyki”, a za chwilę, jako „lek na ADHD” (np. w USA w ramach „kuracji” ADHD stosuje się Adderall zawierający amfetaminę i dekstroamfetaminę oraz ritalin zawierający metylfenidat). 66% dzieci w wieku od 4 do 17 lat ze zdiagnozowanym ADHD (zespołem nadpobudliwości psychoruchowej; ang. attention deficit hyperactivity disorder) dostało „lek" na ADHD. Należy dodać, iż W USA w 2003r. zdiagnozowano 4,4 mln dzieci z ADHD, a w 2007r. już o milion więcej tj. 5,4 mln. [7] Tak samo było z fluoksetyną – lepiej znaną, jako prozac. Nagle masowo zaczęto przepisywać ją niemal z każdej okazji, np. do leczenia: [6] bulimii, symptomów depresji, lęku, dużej depresji, myśli samobójczych, innych zaburzeń psychicznych. Niestety np.: bardzo podobny preparat z grupy SSRI (silny i wybiórczy inhibitor wychwytu zwrotnego serotoniny), paroksetyna, okazała się mieć odwrotne właściwości, niż głoszą artykuły marketingowe i inne teksty sponsorowane przez koncerny farmaceutyczne! Paroksetyna zwiększała częstotliwość myśli samobójczych i podobnych zachowań. Efekty jej stosowania okazały się na tyle poważne, iż Amerykańska Agencja ds. Żywności i Leków (FDA) opublikowała w 2003r. ostrzeżenie i rekomendacje dotyczące stosowania paroksetyny u dzieci leczonych z powodu występowania dużej depresji (ang. major depressive disorder). MDD zostało sklasyfikowane w DSM-5. W październiku 2004r. FDA rozszerzyło grupę niebezpiecznych leków o wszystkie środki przeciwdepresyjne. [1,2] FDA przeprowadziła badania, w wyniku których udowodniono, iż dzieci, którym podawano antydepresanty dwukrotnie częściej miały wyobrażenia i myśli samobójcze oraz wykazywały podobne zachowanie w porównaniu do tych, którym podawano placebo. [3,4] W maju 2007r. o dodatkowe ostrzeżenia „wzbogacono” leki przewidziane dla pacjentów w wieku 18-24 lata. Zalecono np. ścisły monitoring osób, którym podaje się antydepresanty. O ironio, wspomniane myśli i próby samobójcze są jednym z głównych kryteriów dużej depresji zgodnie z DSM-5 (inne to np. depresyjny nastrój w ciągu dnia, prawie codziennie; spadek zainteresowania oraz odczuwania przyjemności, niewytłumaczalna utrata wagi ciała, często występująca bezsenność lub nadmierna senność, pobudzenie psychomotoryczne lub wycofanie i spadek aktywności, marazm itd.) I co ten przydługi wstęp ma wspólnego z testosteronem? Otóż wszystko. Obecnie w USA modne stały się hormonalne terapie zastępcze (HTZ, TRT). Nagle testosteron okazuje się być lekiem na zaburzenia nastroju, spadek libido, gorsze samopoczucie, depresję, niepowodzenia w związkach, brak przyrostów masy mięśniowej itd. [11] No, ale jak to? Czyli jednak nie polecasz nikomu testosteronu? Stosując jakąkolwiek substancję musisz być świadomy licznych skutków ubocznych, jakie mogą się z tym wiązać. To nie znaczy, że od razu po wyjechaniu samochodem do miasta ulegniesz wypadkowi. Ale im częściej i dłuższej jeździsz, tym statystycznie na większe ryzyko jesteś narażony. Testosteron posiada liczne negatywne skutki uboczne. Część z nich ujawnia się od razu, inne mogą być ceną, jaką zapłacisz po kilku- lub kilkunastu latach stosowania farmakologii. Skutki uboczne terapii testosteronem Testosteron może powodować: nadciśnienie tętnicze => wpływ na inhibicję 11β-HSD2. Nadciśnienie powoduje: [8] udary mózgu, niedokrwienne ; przerost lewej komory oraz niewydolność serca, nadmierny wzrost libido; mechanizm: prawdopodobnie nie chodzi wcale o stężenie testosteronu (co wykazano w badaniach), ale raczej o wzrost stężenia estradiolu (aromatyzacja testosteronu). Wbrew obiegowym opiniom u mężczyzn estradiol pełni równie istotne (lub nawet ważniejsze funkcje), niż u płci pięknej, zaburzenia profilu lipidowego (jednak w o wiele mniejszym stopniu, niż np. winstrol czy proviron); testosteron (długie estry) w dawce 200mg tygodniowo zredukował poziom HDL o 9% (i to tylko wybranej frakcji, HDL3). Ale to nie wszystko poziom LDL (złego cholesterolu) zmniejszył się o 16% u zawodników, którym podawano sam testosteron enanthate [JAMA. 1989], wzrost stanu zapalnego szczególnie, jeśli jednocześnie spożywa się alkohol; co ciekawe z drugiej strony niedobory testosteronu (obserwowane np. z wiekiem) sprzyjają wzrostowi stanu zapalnego w organizmie. [10] Niektóre badania wskazują, iż podawanie niewielkich dawek testosteronu jest obojętne lub ten wpływ jest pozytywny, jeśli chodzi o markery stanu zapalnego, nadciśnienie tętnicze => aromatyzujące sterydy anaboliczno-androgenne; mechanizm: retencja sodu i płynów (estradiol), wpływ na syntezę angiotensynogenu w wątrobie (substrat reniny, z kolei wytwarzanej przez nerki), [12] niewydolność oraz uszkodzenia nerek (bezpośrednio: toksyczność dla nerek oraz pośrednio poprzez wpływ na ciśnienie tętnicze; zaznaczam, iż ta kwestia nie jest na razie dobrze zbadana, a mechanizm jest z pewnością wieloczynnikowy), [13] zaburzenia zakrzepowo-zatorowe (wpływ na czynniki krzepnięcia oraz hematokryt), nadkrwistość - nadmiar krwinek czerwonych występuje nawet u 20% stosujących hormonalną terapię zastępczą, [14] możliwy jest udar mózgu, ostry zespół wieńcowy, przemijający atak niedokrwienny mózgu, zatorowość płucna, zakrzepica naczyń trzewnych, zakrzepica żył głębokich, zakrzepica tętnic obwodowych). W studium z Tromsø [15] wykazano, iż mężczyźni mający poziom hematokrytu (hematokryt =ilość erytrocytów) większy lub równy niż 46%, mają ponad 1,5 raza większą szansę na incydent żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ang. venous thromboembolism; VTE) oraz 2,37 razy większą szansę na nieprowokowany incydent żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w porównaniu do mężczyzn mających hematokryt niższy niż 43%, “zablokowanie” układu HPTA, bezpłodność (nawet niewielkie dawki testosteronu). W badaniach Wallace EM i wsp. [16] 28 zdrowych, płodnych mężczyzn w wieku 23-40 lat otrzymywało 200mg testosteronu enanthate tygodniowo. Azoospermię (brak plemników) uzyskano u 17 z 28 mężczyzn, wzrost ilości prolaktyny (może wystąpić wtórnie do wzrostu ilości estradiolu lub poprzez inny, niezależny mechanizm). Podwyższona ilość prolaktyny w ustroju ma wpływ na obniżenie libido oraz impotencję, ginekomastię (prawdopodobnie wpływ na estrogeny), łysienie, uwarunkowane genetycznie, wzrost owłosienia (np. brzuch, plecy), trądzik, nasiloną retencję wody oraz sodu, powikłania sercowo-naczyniowe (przebudowę serca, przerost lewej komory, pogrubienie ścian szczególnie lewej komory serca, rozwój różnego rodzaju kardiomiopatii np. przerostowej, zaburzenia lipidogramu, nadciśnienie), incydenty sercowe – migotanie przedsionków, zaburzenia trwania odstępu QT, zawały; stosowanie SAA może mieć wpływ na obniżenie frakcji wyrzutowej lewej komory serca (LVEF), choć badania w tym zakresie przynoszą różne rezultaty, [17] obniżenie LVEF => niewydolność serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory (HFrEF, heart failure with reduced ejection fraction). D’Andrea oraz wspólnicy wykazali, że nadużywanie SAA powoduje (wiele lat po zakończeniu stosowania dopingu) upośledzenie funkcji skurczowej, jak i rozkurczowej serca. Zjawisko silnie skorelowane jest z dawkami oraz czasem stosowania SAA. [18-19] Na koniec chciałbym obalić kilka mitów... „Niewielkie dawki testosteronu nie blokują układu HPTA” Nieprawda. Każda najmniejsza ilość substancji podawanych z zewnątrz w postaci żelu (np. androgel), iniekcji oleju (np. t. enanthate, propionate, mieszanki) lub testosteronu na wodzie (suspension) ma wpływ na układ HPTA, wywołuje supresję produkcji testosteronu w jądrach. Takie same mity krążą o winstrolu, oxandrolonie, masteronie, czy oral-turinabolu. Wiesz, co nie „blokuje”? Substancja, która nie ma silnego działania na układ HPTA, czyli np. kreatyna. Poza tym podawanie 25-100mg testosteronu tygodniowo mija się z celem, blokuje bowiem układ HPTA, a nie daje zysków. Po podaniu 125mg testosteronu egzogennego na wodzie lub oleju (iniekcja domięśniowa) uzyskujemy poziom fizjologiczny. Dowodem prawdziwości tego twierdzenia jest poziom testosteronu wolnego (FT). W badaniach Shalendera Bhasina – mężczyźni z grupy 125mg testosteronu / tydzień wyjściowo mieli 49 ± 5 (pg/ml), w 16 tygodniu cyklu ledwie 52 ± 8 pg/ml. Jak widać taka dawka testosteronu praktycznie nie wpłynęła na poziom FT. [20] Ale to nie wszystko. Mężczyźni, którym podawano 25 lub 50mg testosteronu enanthate tygodniowo odczuli poważny spadek libido, niewielki wzrost odnotowano tylko w grupie 125mg. Na dodatek największy przyrost tkanki tłuszczowej odnotowano w grupach 25 lub 50mg testosteronu enanthate tygodniowo (odpowiednio: 3,6kg i 2,6kg mierzone metodą DEXA). W grupie 125mg testosteronu tygodniowo odnotowano znikomy, niewielki spadek ilości tkanki tłuszczowej. „Nie ma znaczenia, jak się podaje testosteron” No właśnie ma i to ogromne. Doustne środki np. metylowany testosteron są nie tylko ekstremalnie groźne dla wątroby (oraz profilu lipidowego), ale też kiepsko przyswajalne. Aby zapewnić „hormonalną terapię zastępczą” potrzeba aż 400mg metylowanego testosteronu (176mg jest tracone przy pierwszym kontakcie z wątrobą, w farmakologii określa się to zjawisko, jako efekt pierwszego przejścia). [21] Podobnie może rozczarować stosowanie żelu z testosteronem. Jest to nie tylko droga, ale często mało skuteczna terapia. Przykładowo: poziom wolnego testosteronu po iniekcji domięśniowej 100–200mg t. cypionate lub enanthate jest nawet 2,5 x wyższy, niż po podaniu 50–100mg testosteronu w żelu. Podobne różnice odnotowano w stężeniach testosteronu całkowitego. Kiepsko sprawdzają się peletki z testosteronem. [22] „Testosteron jest naturalny, a więc nie jest szkodliwy” Naturalne są też toksyna botulinowa oraz naturalne trucizny, alkaloidy. Dawka czyni lek lub truciznę. W nadmiarze szkodzi nawet woda, a co dopiero środek o działaniu anaboliczno-androgennym, jakim jest testosteron. Referencje: Food and Drug Administration. FDA launches a multi-pronged strategy to strengthen safeguards for children treated with antidepressant medications; in Press Announcements. 2004 A Bushnell, MSPH,1 Til Stürmer, MD, MPH, PhD,1 Sonja A Swanson, ScD,2,4 Alice White, MSPH, PhD,1 Deborah Azrael, PhD,3 Virginia Pate, MS,1 and Matthew Miller, MD, MPH, ScD5 “Dosing of selective serotonin reuptake inhibitors in children and adults before and after the FDA black-box warning” LK, Newman TB, Chesney PJ, et al. The Food and Drug Administration’s deliberations on antidepressant use in pediatric patients. Pediatrics. 2005;116:195–204. 4. Hammad TA, Laughren T, Racoosin J. Suicidality in pediatric patients treated with antidepressant drugs. Arch Gen Psychiatry. 2006;63:332–339. Vries YA1, de Jonge P2, Kalverdijk L3, Bos JH4, Schuiling-Veninga CC4, Hak E4. „Poor guideline adherence in the initiation of antidepressant treatment in children and adolescents in the Netherlands: choice of antidepressant and dose” Rossi,corresponding author1 Alessandra Barraco,1 and Pietro Donda “Fluoxetine: a review on evidence based medicine” Prevalence of Parent-Reported Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Among Children --- United States, 2003 and 2007 Mutschler "Farmakologia i toksykologia", WYDANIE III Chin, and Soelaiman Ima-Nirwana “The Effects of Testosterone Deficiency and Its Replacement on Inflammatory Markers in Rats: A Pilot Study” Vodo, 1 Nicoletta Bechi, 1 Anna Petroni, 2 Carolina Muscoli, 3 and Anna Maria Aloisi “Testosterone-Induced Effects on Lipids and Inflammation” Bain “The many faces of testosterone” Hulisz, Melissa Lagzdins „Drug-Induced Hypertension” F. Pendergraft, Leal C. Herlitz, Denyse Thornley-Brown, Mitchell Rosner, and John L. Nilescorresponding author† “Nephrotoxic Effects of Common and Emerging Drugs of Abuse” Charles Osterberg, Aaron M. Bernie, and Ranjith Ramasamy „Risks of testosterone replacement therapy in men” and risk of venous thromboembolism in a general population. The Tromsø study EM1, Gow SM, Wu FC “Comparison between testosterone enanthate-induced azoospermia and oligozoospermia in a male contraceptive study. I: Plasma luteinizing hormone, follicle stimulating hormone, testosterone, estradiol, and inhibin concentrations.” J Clin Endocrinol Metab. 1993 Jul;77(1):290-3. AL1, Weiner RB2, Kanayama G2, Hudson JI2, Lu MT2, Hoffmann U2, Pope HG Jr1. “Cardiovascular Toxicity of Illicit Anabolic-Androgenic Steroid Use”. 18. D'Andrea A, Caso P, Salerno G, et al. Left ventricular early myocardial dysfunction after chronic misuse of anabolic androgenic steroids: a Doppler myocardial and strain imaging analysis. Br J Sports Med. 2007;41:149–55. TA, Karjalainen JE, Mantysaari MJ, et al. Anabolic androgenic steroids produce dose-dependent increase in left ventricular mass in power athletes, and this effect is potentiated by concomitant use of growth hormone. Int J Sports Med. 2003;24:337–43. S, Woodhouse L, Casaburi R, Singh AB, Bhasin D, Berman N, Chen X, Yarasheski KE, Magliano L, Dzekov C, Dzekov J, Bross R, Phillips J, Sinha-Hikim I, Shen R, Storer TW 2001 Testosterone dose-response relation-ships in healthy young men. Am J Physiol Endocrinol Metab 281:E1172–E1181 W Pastuszak, Lissette P Gomez, Jason M Scovell, Mohit Khera,* Dolores J Lamb and Larry I Lipshultz „Comparison of the Effects of Testosterone Gels, Injections, and Pellets on Serum Hormones, Erythrocytosis, Lipids, and Prostate-Specific Antigen” J. Shoskes,1 Meghan K. Wilson,2 and Michael L. Spinner “Pharmacology of testosterone replacement therapy preparations”
Głównym celem stosowania kursu Omnadren 250 jest zwiększenie poziomu testosteronu we krwi, który jest kluczowy dla rozwoju mięśni, regeneracji organizmu oraz wpływa na ogólne samopoczucie. Kurs ten jest szczególnie popularny wśród osób zaangażowanych w kulturystykę, gdyż pomaga w budowaniu masy mięśniowej, zwiększeniu siły
Pakiet badań hormonalnych dla kobiet przed menopauzą. Równowaga hormonalna kobiety nie będącej w ciąży polega na ściśle określonych, wzajemnie sprzężonych, cyklicznych zmianach stężeń poszczególnych hormonów. Prawidłowy rytm zmian, wrażliwy w określonym zakresie na czynniki zewnętrzne i bodźce wewnętrzne reguluje procesy fizjologiczne w skali dni (cykl miesięczny) i dnia (cykl dobowy). Wykrycie zaburzeń systemu hormonalnego kobiety ujawnia nieodczuwalne, lecz już rozwijające się i potencjalnie groźne stany patologiczne, wyjaśnia przyczyny obserwowanych dolegliwości pozornie odległych od systemu hormonalnego (problemy dermatologiczne, wahania nastrojów) i wskazuje przyczyny widocznych nieprawidłowości: zaburzeń miesiączki, problemów z zajściem w ciążę, nadmiernego owłosienia. Przekrojowy obraz statusu hormonalnego kobiety istotnie wzbogaca informacje uzyskane przez lekarza w badaniu fizykalnym i ukierunkowuje wywiad lekarski. Ze względu na FSH, LH i E2 pobrania krwi do badań hormonalnych należy dokonać w 1-3 dniu cyklu (dla pozostałych hormonów faza cyklu w badaniach przesiewowych jest nieistotna). Krew należy pobierać rano (ze względu na dobowe zmiany stężenia prolaktyny, testosteronu i TSH); przed pobraniem należy unikać wysiłku i stresu, głównie z powodu wpływu na stężenie prolaktyny. FSH hormon folikulotropowy, peptydowy hormon przysadki mózgowej pobudzający dojrzewanie pęcherzyków jajnikowych i produkcję estrogenów. Znajomość stężenia FSH jest istotna w podejrzeniu zaburzeń funkcji jajników i zaburzeniach miesiączkowania. Nieprawidłowy poziom FSH może objawiać się zatrzymywaniem wody w organizmie lub nadwagą, zaburzeniami nastroju i stanami depresyjnymi. W interpretacji zaburzeń FSH przydatna jest znajomość stężenia E2, testosteronu i LH. LH hormon luteinizujący, peptydowy hormon przysadki mózgowej stymulujący jajniki do wytwarzania kobiet przed menopauzą nieprawidłowe stężenia LH wiążą się z zespołem policystycznych jajników, niewydolnością jajników i mogą objawiać się zaburzeniami płodności, nieregularną miesiączką, tyciem, trądzikiem, zarostem na twarzy. Po menopauzie poziom LH wzrasta. Istnieje związek pomiędzy niskim poziomem LH i niedoczynnością tarczycy. PRL prolaktyna, hormon laktotropowy, peptydowy hormon przysadki mózgowej regulujący funkcję gruczołów rozrodczych i podtrzymujący laktację. Nieprawidłowy poziom PRL może powodować zaburzenia miesiączki i płodności (cykle bezowulacyjne), mlekotok i utrzymujące się napięcie psychiczne. Nadmierne stężenie PRL, przy braku innych przyczyn sygnalizuje przeciążenie pracą fizyczną i umysłową i utrzymujący się stres. Bywa niepożądanym efektem zażywania przeciwdepresantów, leków nadciśnieniowych i leków zobojętniających. Estradiol (E2), steroidowy hormon płciowy, główny estrogen, u kobiet przed menopauzą wpływa na funkcje jajników i jajeczkowanie. Nieprawidłowy poziom E2 może objawiać się zaburzeniami miesiączkowania i pokwitania, zatrzymywaniem wody w organizmie, zaburzeniami struktury kości, funkcji skóry i jej wytworów oraz depresją i stanami lękowymi. Testosteron steroidowy hormon płciowy, główny androgen. U kobiet produkowany przez jajniki, korę nadnerczy oraz powstający w wyniku konwersji z androstendionu. Wytwarzanie testosteronu regulowane jest przez LH. Podniesione stężenia testosteronu mogą objawiać się: zaburzeniem miesiączkowania, owłosieniem w nietypowych dla kobiety miejscach, trądzikiem, otyłością w przypadkach oporności na insulinę. Poza stanami chorobowymi wzrost poziomu testosteronu może wiązać się z suplementacją testosteronu, DHEA i androstendionu. SHBG surowicza globulina wiążąca hormony płciowe: testosteron (98% puli w organizmie) i w mniejszym, zakresie E2. Testosteron związany przez SHBG staje się, w uproszczeniu, fizjologicznie nieczynny, stąd stężenie SHBG wykorzystywane jest do obliczenia ilości testosteronu „aktywnego”: wolnego i biodostępnego oraz indeksu wolnych androgenów. Stężenie SHBG rośnie pod wpływem androgenów i spada pod wpływem estrogenów (ustna antykoncepcja). Znajomość stężenia SHBG jest pomocna w interpretacji pomiarów testosterony w przypadku zaburzeń miesiączki, niepłodności trądziku i hirsutyzmu. DHEA-S siarczan dehydroepiandrosteronu, hormon steroidowy, androgen, produkowany z cholesterolu w nadnerczach i jajnikach. Znajomość stężenia DHEA-S jest istotna dla oceny poziomu hormonów płciowych (FSH, LH, PRL, E2 i testosteronu). Nieprawidłowy poziom DHEA-S może powodować zaburzenia miesiączkowania i płodności, nadmierne owłosienie, zmniejszenie gruczołów sutkowych, trądzik, świąd skóry, wzrost potliwości, przetłuszczanie skóry i włosów, zaburzenia proporcji frakcji cholesterolu (np. spadek HDL). TSH ponieważ wzrost stężenia PRL może wynikać z niedoczynności tarczycy, a zaburzenia czynności tarczycy prowadzą do zaburzeń układu rozrodczego (np. funkcji macicy i płodności), w panelu uwzględniono pomiar TSH, hormonu tyreotropowego, peptydowego hormonu przysadki mózgowej stymulującego tarczycę do wydzielania jej hormonów: tyroksyny - T4 i trójjodotyroniny - T3. Pomiar stężenia TSH jest badaniem pierwszego rzutu. Gdy wynik jest nieprawidłowy oceniane są kolejne parametry tarczycy, fT4. Najczęstszymi objawami nadczynności tarczycy są: nadpobudliwość, zaburzenia miesiączkowania, potliwość, kołatanie serca, utrata masy ciała; niedoczynności: zmęczenie, zaburzenie miesiączkowania, objawy depresji. Hormonalna terapia zastępcza jest dla kobiety bardzo korzystna – dopóki nie pojawią się jej skutki uboczne. Ryzyko zakrzepów Regularne badania są bardzo ważne ze względu na to, że hormony zwiększają gotowość zatorowo-zakrzepową, oznacza to zwiększone ryzyko zatoru lub zakrzepu. Także palenie papierosów przez kobiety powyżej
Agoniści hormonu uwalniającego hormon luteinizujący( agoniści LHRH.) Są to substancje chemiczne, które zatrzymują produkcję testosteronu w jądrach. Zasadniczo zapewniają one korzyści z orchidektomii dla mężczyzn z zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego bez operacji. Takie podejście jest czasami nazywane "kastracją chemiczną".Jednak efekty są w pełni odwracalne, jeśli przestajesz przyjmować leki. Większość agonistów LHRH wstrzykuje się co jeden do czterech miesięcy. Niektóre przykłady to Lupron, Trelstar, Vantas i Zoladex. Nowy lek, Viadur, to implant umieszczony w ramieniu tylko raz w roku. Skutki uboczne mogą być znaczące. Należą do nich: utrata popędu seksualnego, uderzenia gorąca, rozwój piersi( ginekomastia) lub bolesne piersi, utrata mięśni, przyrost masy ciała, zmęczenie i obniżenie poziomu "dobrego" cholesterolu. Plenaxis jest lekiem podobnym do agonistów ponieważ może powodować poważne reakcje alergiczne, nie jest często stosowany. Anty-androgeny. Agoniści i orchiektomy LHRH wpływają tylko na androgeny wytwarzane w jądrach. W związku z tym nie mają one wpływu na 5% do 10% męskich hormonów męskich wytwarzanych w nadnerczach. Antyandrogeny są przeznaczone do wpływania na hormony wytwarzane w nadnerczach. Nie powstrzymują powstawania hormonów, ale powstrzymują je od wpływu na komórki rakowe. Zaletą antyandrogenów jest to, że mają mniej skutków ubocznych niż agoniści mężczyzn preferuje ich, ponieważ zmniejszają prawdopodobieństwo zniesienia libido. Działania niepożądane obejmują tkliwość piersi, biegunkę i nudności. Leki te są również przyjmowane w postaci tabletek każdego dnia, co może być wygodniejsze niż zastrzyki. Przykładami są: Casodex, Eulexin i Nilandron. W niektórych przypadkach rozpoczęcie leczenia agonistą LHRH może spowodować "rzutowanie nowotworu", tymczasowe przyspieszenie wzrostu nowotworu z powodu początkowego wzrostu poziomu testosteronu przed spadkiem poziomu. Może to spowodować powiększenie gruczołu prostaty, blokując pęcherz i utrudniając oddawanie moczu. Uważa się, że począwszy od leku przeciwandrogenowego, a następnie przejścia na agonistę LHRH, można uniknąć tego problemu. U pacjentów z przerzutami do kości ten "płomień" może prowadzić do poważnych powikłań, takich jak ból kości, złamania i kompresja nerwów. Dziwnie, jeśli leczenie antyandrogenem nie działa, zatrzymanie go może w rzeczywistości poprawić objawy na krótki czas. Zjawisko to nazywa się "wycofaniem androgenu", a eksperci nie są pewni, dlaczego tak się dzieje. Połączona blokada androgenowa. To podejście łączy antyandrogeny z agonistami LHRH lub wycięciem orchiektomii. Stosując oba podejścia, można odciąć lub zablokować działanie hormonów wytwarzanych zarówno przez nadnercza, jak i jądra. Jednak stosowanie obu metod leczenia może również zwiększyć działania niepożądane. Orchiektomia lub agonista LHRH sam w sobie może powodować znaczące skutki uboczne, takie jak utrata libido, impotencja i uderzenia gorąca. Dodanie antyandrogenów może powodować biegunkę, a rzadziej nudności, zmęczenie i problemy z wątrobą. Estrogeny. Niektóre syntetyczne wersje żeńskich hormonów są stosowane w raku prostaty. W rzeczywistości były jednym z wczesnych sposobów leczenia tej choroby. Jednak ze względu na poważne działania niepożądane ze strony układu krążenia, nie są one już tak często stosowane. J. Brantley Thrasher, lekarz, rzecznik Amerykańskiego Towarzystwa Urologicznego i przewodniczący urologii w University of Kansas Medical Center, mówi, że zwykle używa się ich po niepowodzeniu początkowych terapii hormonalnych. Przykładami estrogenów są DES( dietylostilbestrol), premarin i estradiol. Inne leki. Proscar( finasteryd) to inny lek, który pośrednio blokuje androgen, który pomaga w rozwoju komórek rakowych prostaty. W zależności od przypadku lekarze czasami stosują inne leki przeciwnowotworowe, takie jak Nizoral( ketokonazol) i Cytadren( aminoglutetymid.) Orchiektomia. Chirurgiczne usunięcie jąder było najwcześniejszą formą hormonoterapii raka prostaty. Procedura jest jednak stała. Podobnie jak w przypadku agonistów LHRH, działania niepożądane mogą być znaczące. Należą do nich: Utrata popędu seksualnego, uderzenia gorąca, rozwój piersi( ginekomastia) lub bolesne piersi, utrata mięśni, przyrost masy ciała, zmęczenie i obniżenie poziomu "dobrego" cholesterolu. "Ponieważ mamy inne opcje, orchiektomia naprawdę nie są już wykonywane", mówi Holden. Rak prostaty Pokaz zdjęć Medyczne ilustracje kolekcji obrazów prostaty Testy przesiewowe dla mężczyzn Pokaz slajdów Autor: R. Morgan Griffin Funkcja WebMD Recenzent Charlotte Grayson Terapia hormonalna raka prostaty przeszła długą drogę w ciągu ostatnich kilku dekad. Jeszcze nie tak dawno jedyne hormonalne leczenie tej choroby było drastyczne: wycięcie jądra, chirurgiczne usunięcie jąder. Teraz mamy wiele leków - dostępnych w postaci tabletek, zastrzyków i implantów - które mogą zapewnić mężczyznom korzyści z obniżania poziomów hormonów męskich bez nieodwracalnej operacji. "Myślę, że hormonalna terapia zdziała cuda dla mężczyzn z rakiem prostaty", Stuart Holden, MD, dyrektor medyczny Fundacji Raka Prostaty. Leczenie hormonalne raka prostaty ma swoje ograniczenia. Obecnie zwykle stosuje się go tylko u mężczyzn, u których wystąpił nawrót nowotworu lub rozprzestrzenienie się w innym miejscu ciała. Jednak nawet w przypadkach, w których usunięcie lub zabicie raka nie jest możliwe, terapia hormonalna może pomóc spowolnić wzrost raka. Choć nie jest to lekarstwo, hormonoterapia raka prostaty może pomóc mężczyznom z rakiem prostaty czuć się lepiej i dodać lat do swojego życia. Średnio terapia hormonalna może powstrzymać rozwój raka od dwóch do trzech lat. Różni się jednak w zależności od przypadku. Niektórzy mężczyźni dobrze radzą sobie z terapią hormonalną znacznie dłużej. Co to jest terapia hormonalna? Pomysł, że hormony mają wpływ na raka prostaty, nie jest nowy. Naukowiec Charles Huggins po raz pierwszy ustanowił to ponad 60 lat temu w pracy, która doprowadziła go do zdobycia nagrody Nobla. Huggins odkrył, że usunięcie jednego z głównych źródeł męskich hormonów z organizmu - jąder - może spowolnić rozwój choroby. "Ta procedura działa radykalnie" - mówi Holden, który jest także dyrektorem Centrum Raka Prostaty w Cedar Sinai Medical Center w Los Angeles."Wcześniej ci ludzie byli zamknięci w łóżku i bili się z bólu, niemal natychmiast po ich udoskonaleniu". Huggins odkrył, że niektóre typy komórek raka prostaty potrzebują pewnych męskich hormonów - zwanych androgenami - do wzrostu. Androgeny są odpowiedzialne za męskie cechy seksualne, takie jak owłosienie na twarzy, zwiększoną masę mięśniową i głęboki głos. Testosteron jest jednym z rodzajów androgenów. Około 90% do 95% wszystkich androgenów powstaje w jądrach, podczas gdy pozostałe są wytwarzane w nadnerczach położonych na nerkach. Jak działa terapia hormonalna? Leczenie hormonalne raka gruczołu krokowego polega na zapobieganiu przez organizm wytwarzaniu androgenów lub blokowaniu ich działania. Tak czy inaczej, poziom hormonów spada, a wzrost raka spowalnia. "Testosteron i inne hormony są jak nawóz dla komórek nowotworowych" - mówi Holden WebMD."Jeśli je wyrzucisz, rak przechodzi w szok, a niektóre komórki giną." W 85% do 90% przypadków zaawansowanego raka prostaty terapia hormonalna może zmniejszyć nowotwór. Jednak terapia hormonalna w przypadku raka prostaty nie działa wiecznie. Problem polega na tym, że nie wszystkie komórki nowotworowe potrzebują hormonów do wzrostu. Z czasem komórki, które nie są uzależnione od hormonów, będą się tak się stanie, terapia hormonalna już nie pomoże, a lekarz będzie musiał przejść na inne podejście do leczenia. Jakie są rodzaje terapii hormonalnej? Istnieją dwa podstawowe rodzaje terapii hormonalnej dla raka prostaty. Jedna klasa leków powstrzymuje organizm przed wytwarzaniem pewnych hormonów. Drugi pozwala ciału wytwarzać te hormony, ale zapobiega ich przyleganiu do komórek nowotworowych. Niektórzy lekarze rozpoczynają leczenie obydwoma lekami, aby uzyskać całkowitą blokadę podejście ma kilka nazw: złożona blokada androgenowa, całkowita blokada androgenowa lub całkowita blokada androgenowa. Oto zestawienie technik. Jednak w niektórych przypadkach może to być właściwy wybór."Niektórzy mężczyźni mogą otrzymać zabieg, ponieważ są zmęczeni robieniem zdjęć i nie są tak aktywni seksualnie" - mówi Thrasher."Lub mogą mieć problemy finansowe, w dłuższej perspektywie wycięcie orchidei jest znacznie tańsze niż agonistów LHRH". Leczenie hormonalne raka prostaty może powodować osteoporozę kości, co może prowadzić do złamania kości. Jednak leczenie bisfosfonianami - takimi jak Aredia, Fosamax i Zometa - może pomóc zapobiec rozwojowi tego stanu, mówi Holden. Jaki rodzaj terapii hormonalnej działa najlepiej? Niestety zrozumienie szczegółów terapii hormonalnej w przypadku raka prostaty może być trudne. Który lek lub kombinacja leków działa najlepiej? W jakiej kolejności powinni być sądzeni? Badania nie odpowiedziały jeszcze na te pytania. "W tej chwili istnieje pewien poziom umiejętności pozwalający określić, z których agentów korzystać", mówi Durado Brooks, MD, MPH, dyrektor programów raka prostaty w American Cancer Society."Nie mamy jeszcze wyraźnych dowodów". Agoniści LHRH pozostają zwykle pierwszym leczeniem. Ale w niektórych przypadkach lekarze najpierw próbują antyandrogenów. Antyandrogeny mogą być szczególnie atrakcyjne dla młodszych mężczyzn, którzy nadal są seksualnie aktywni, ponieważ leki te nie wyłączają całkowicie popędu płciowego. Kiedy antyandrogeny przestają działać - w oparciu o testy PSA - osoba może następnie przejść na agonistę LHRH. Inni lekarze wolą rozpocząć terapię kombinacją dwóch lub nawet trzech leków, szczególnie dla pacjentów z objawami lub zaawansowaną chorobą, mówi Holden. Naukowcy początkowo mieli nadzieję, że łączna blokada androgenowa znacznie zwiększy korzyści z agonistów wyniki, do tej pory, były mieszane. Niektóre badania wykazały nieco dłuższe przeżycie z połączoną blokadą androgenową, ale wyniki nie były tak dramatyczne, jak wielu ekspertów miało badania nie wykazały żadnych korzyści. Możliwym wyjaśnieniem może być rodzaj zastosowanego antyandrogenu, ale potrzebne są dalsze badania, aby odpowiedzieć na to pytanie. "Myślę, że na początku istniała nadzieja, że ​​będzie to miało głębszy wpływ", mówi Thrasher do WebMD. Brooks zgadza się."Myślę, że anty-androgeny miały znaczący wpływ na jakość życia mężczyzn z zaawansowanym rakiem prostaty" - mówi Brooks."Tak naprawdę nie widzieliśmy dowodu, że pozwolili ludziom żyć dłużej" w połączeniu z agonistami LHRH. Różne podejścia do rozpoczynania terapii hormonalnej Eksperci debatują nad tym, jak powinno rozpocząć się wczesne leczenie hormonalne. Niektórzy twierdzą, że korzyści terapii hormonalnej dla raka gruczołu krokowego powinny być oferowane mężczyznom wcześniej w trakcie choroby. Inni twierdzą, że niewiele jest dowodów na to, że wczesne rozpoczęcie leczenia jest lepsze niż uzyskanie go później. "Niestety, wciąż jest kilku lekarzy, którzy wcześniej proponują terapię hormonalną, niż jest to powszechnie zalecane" - mówi Brooks. Biorąc pod uwagę, że skutki uboczne mogą być poważne, Brooks twierdzi, że tak wczesne rozpoczęcie leczenia hormonalnego może nie być dobrym pomysłem. From Porady dla lepszego zarządzania migreną Zacznij teraz Jednak Holden twierdzi, że wczesne leczenie może być pomocne."Myślę, że jednym z powodów, dla których śmiertelność z powodu raka prostaty spada, jest to, że wcześnie stosujemy terapię hormonalną", mówi WebMD."Nie udowodniliśmy, że wczesne leczenie poprawia ogólny czas przeżycia, ale myślę, że będziemy." Badacze przyglądają się również "terapii przerywanej", rozpoczynającej i kończącej leczenie hormonalne przez wiele miesięcy. Dużą zaletą jest to, że mężczyźni mogą tymczasowo wyleczyć się z terapii i tym samym uwolnić się od skutków ubocznych. Wyniki wczesnych badań były obiecujące. Terapia hormonalna raka prostaty jest również testowana w połączeniu z innymi terapiami, takimi jak radioterapia i chemioterapia. W jednym z ostatnich badań oceniano mężczyzn z miejscowo zaawansowanym rakiem gruczołu krokowego - rakiem, który rozprzestrzenił się poza prostatą, ale jeszcze nie w inne części ciała. Naukowcy odkryli, że dodanie do radioterapii zaledwie sześciu miesięcy terapii hormonalnej pozwoliło mężczyznom żyć dłużej. Naukowcy badają również efekty terapii hormonalnej na wcześniejszym etapie leczenia, na przykład tuż po zabiegu lub nawet przed operacją. Przyszłość terapii hormonalnej w raku prostaty Niektórzy eksperci nie są pewni, jak dalece możemy poprawić terapię hormonalną w przypadku raka prostaty. "Nie mówię, że doszliśmy do końca, co możemy zrobić z terapią hormonalną" - mówi Thrasher WebMD - "ale istnieje tylko tylu sposobów, aby wyłączyć hormonalne efekty." Brooks twierdzi, że ogólnie, rak prostaty jest tylko umiarkowanie dotknięty przez hormony."Możesz manipulować poziomami hormonów tak bardzo," mówi Brooks."Musimy znaleźć lepsze sposoby walki z podłożem komórek rakowych." Thrasher i Brooks mają więcej nadziei, że kolejnym przełomem będą różne podejścia, takie jak chemioterapia lub szczepionki. Ale Holden pozostaje optymistą co do przyszłości terapii hormonalnej na raka prostaty. "Komórki rakowe ostatecznie zastanawiają się, jak przeżyć, jak przezwyciężyć specyficzną terapię hormonalną" - mówi."Ale jeśli mamy wystarczającą ilość leków i możemy dalej zmieniać terapię hormonalną, możemy być w stanie utrzymać komórki nowotworowe w stanie zamieszania, możemy zmienić terapię, zanim będą mieli szansę się przystosować." "To jak niekończąca się gra w szachy" - mówi."Może nigdy nie wygrasz, ale możesz przedłużyć grę w że terapia hormonalna nadal ma wiele obietnic. Musimy tylko opracować lepsze anty-androgenów i więcej ich odmian." Podczas gdy eksperci debatują nad najlepszym sposobem zastosowania terapii hormonalnej w leczeniu raka prostaty, zgadzają się co do kroków, jakie poczyniliśmy w leczeniu tej choroby. Lepsza terapia wykrywająca i leczenie - jak hormonoterapia - naprawdę zmieniła obraz. "Rak prostaty to naprawdę inna choroba niż 15 lat temu" - mówi Thrasher."Mężczyźni z nawracającym rakiem prostaty żyją o wiele dłużej niż kiedyś." Prostate Cancer Pokaz slajdów Medical Ilustracje kolekcji zdjęć prostaty Testy diagnostyczne dla mężczyzn Pokaz slajdów
Na całym świecie hormonalna terapia zastępcza dla kobiet jest uważana za jeden z najskuteczniejszych środków, które mogą pokonać menopauzę. Niestety w naszym kraju podejście do tego problemu jest wciąż dziwne. Same kobiety wstydzą się dyskutować na ten temat, boją się przyznać, że ich ciało nieuchronnie się starzeje.
Kiedyś myślano, iż hormonalna terapia zastępcza zrewolucjonizuje życie ludzi. Nagle testosteron okazał się być lekiem na zaburzenia nastroju, spadek libido, gorsze samopoczucie, depresję, niepowodzenia w związkach, brak przyrostów masy mięśniowej itd... No ale jak to, czyli jednak nie polecasz nikomu testosteronu? Rób co uważasz, każdy ma wolny wybór i sam decyduje, co robi ze swoim życiem. Jednak stosując jakąkolwiek substancję, musisz być świadomy licznych skutków ubocznych, jakie mogą się z tym wiązać. To nie znaczy, że od razu po wyjechaniu samochodem do miasta ulegniesz wypadkowi. Ale... im częściej i dłużej jeździsz, tym statystycznie na większe ryzyko jesteś narażony. Testosteron posiada liczne negatywne skutki uboczne, część z nich ujawnia się od razu, inne mogą być ceną, jaką zapłacisz po kilku, kilkunastu latach stosowania farmakologii. Dlaczego więc terapia zastępcza testosteronem jest tak silnie promowana? Bo to rynek warty dziesiątki czy nawet setki milionów dolarów. Powoli doszliśmy do etapu, gdy przepisuje się różnorakie leki ludziom, którzy są zdrowi. Przykłady? Nie każdy użytkownik inhibitorów PDE5 cierpi na dysfunkcję erekcji. Część nadużywa viagry i podobnych związków w celach „sportowych”, do podniesienia „możliwości” w łóżku. Większość amatorskich kulturystów sięga po testosteron, pochodne 19-nortestosteronu (np. nandrolon, trenbolon), rhGH, IGF-1, insulinę czy beta-mimetyki. Wcale nie muszą tego robić, tylko po prostu chcą. Bardzo modne stało się sięganie po metforminę, a część z tych osób nie potrzebuje podobnych leków - wcale nie ma cukrzycy ani stanu poprzedzającego cukrzycę. Znam też ludzi, którzy z podobnych pobudek sięgają po „leczniczą marihuanę”, niektórzy biorą substancje narkotyczne, by poprawić sen, odreagować, „odstresować się” itd. W USA kolosalnym problemem stało się np. nadużywanie opioidów (legalnych, np. morfiny, oksykodonu, i nielegalnych, np. heroiny, fentanylu), co zabija tysiące osób rocznie. Wg Puja Seth i wsp., w 2016 r. 63 632 osoby zmarły w wyniku przedawkowania leków W Stanach Zjednoczonych, z tego 66,4% (42 249) dotyczyło opioidów. Fentanyl ewoluował od środka znanego tylko lekarzom do jednego z głównych opioidów na czarnym rynku. Podobną ewolucję przeszedł testosteron, obecnie jest jednym z głównych preparatów nadużywanych przez amatorskich sportowców. Z kolei „wspomaganie” u lepszej klasy zawodników, znacząco przykrócono przez regularne kontrole antydopingowe i ewolucję metod wykrywania testosteronu, pochodnych DHT i innych związków. Co to jest TRT/HTZ? TRT to inaczej testosterone replacement therapy, czyli hormonalna terapia zastępcza testosteronem. Uwaga: jak sama nazwa wskazuje TRT polega na dostarczaniu testosteronu, z kolei hormonalna terapia zastępcza jest terminem o wiele szerszym, sugeruje podawanie także zupełnie innych hormonów, nie tylko testosteronu. HTZ polega na uzupełnianiu określonych hormonów, np. testosteronu u mężczyzn i estrogenów u kobiet. Teoretycznie pod HTZ można by podciągnąć np. podawanie rhGH czy IGF-1, a niektórzy naukowcy spekulują, iż do HTZ nada się trenbolone (odniosę się do tego później). I tu ważna uwaga: nie istnieje jednolita definicja niedoboru hormonów u mężczyzn, w różnych latach używano wielorakich terminów np. męskie klimakterium, męska andropauza, zmniejszanie się stężenia androgenów związane z wiekiem (ADAM), częściowe zmniejszanie się stężenia androgenów związane z wiekiem (PADAM), późno występujący hipogonadyzm, zespół niedoboru testosteronu, hipogonadyzm lub zespół niedoboru testosteronu u dorosłych mężczyzn, zespół niedoboru androgenów, Expert opinion Andropause, Male climacteric, Male menopause Androgen decline in the aging male (ADAM) Partial androgen decline in the aging male (PADAM) Before official guideline ISSAM Late onset hypogonadism (LOH) 2002, 2005, 2008 ISSAM Testosterone deficiency syndrome (TDS) 2008, 2015 ISSAM Hypogonadism or TDS in adult men 2015 ISSM Testosterone deficiency syndrome (TDS) 2015 AUA Testosterone deficiency syndrome (TDS) 2018 Endocrine Society Androgen deficiency syndrome 2006, 2010, 2018 Czytaj więcej na Expert opinion Andropause, Male climacteric, Male menopause Androgen decline in the aging male (ADAM) Partial androgen decline in the aging male (PADAM) Before official guideline ISSAM Late onset hypogonadism (LOH) 2002, 2005, 2008 ISSAM Testosterone deficiency syndrome (TDS) 2008, 2015 ISSAM Hypogonadism or TDS in adult men 2015 ISSM Testosterone deficiency syndrome (TDS) 2015 AUA Testosterone deficiency syndrome (TDS) 2018 Endocrine Society Androgen deficiency syndrome 2006, 2010, 2018 Czytaj więcej na Nie istnieje ugruntowany sposób terapii, każdy zaleca co innego, inne są progi odcięcia dla "zbyt niskiego" stężenia testosteronu. Michał Rabijewski, Wojciech Zgliczyński napisali: "Istotnym problemem w rozpoznawaniu zespołu TDS stanowi brak powszechnie akceptowanej dolnej granicy normy testosteronu." (źródło: Jakiego rodzaju produkty można stosować w TRT? Przykładowe produkty z testosteronem przepisywane mężczyznom w USA to: różnego rodzaju żele (np. androgel, androderm, fortesta, vogelxo, axiron), przezskórne podawanie testosteronu; testosteron doustny - testosteron na oleju, który ma się wchłaniać drogą limfatyczną. Doustny undekanian testosteronu (Andriol® Testocaps®) jest doustną formą terapii zastępczej testosteronem, która przywraca stężenie wspomnianego androgenu w normalnym zakresie i jest dostępny w ponad 80 krajach. Składa się z roztworu undekanianu testosteronu (TU) na olejowym nośniku, zawartego w miękkiej kapsułce żelatynowej. W przeciwieństwie do krystalicznego testosteronu, rozpuszczony w lipofilnym rozpuszczalniku znacznie zwiększa absorpcję. Deestryfikacja w celu wytworzenia testosteronu i 5α-redukcja do produkcji dihydro-TU (DHTU) odbywa się szybko w ścianie jelita, jak również w krążeniu obwodowym. Niestety, z praktycznego punktu widzenia efekty osiągane wskutek stosowania takiego rodzaju testosteronu nie są obiecujące; testosteron iniekcyjny np. cypionate (andro cyp 100, andro cyp 200, dep Andro 200 IM, dep-Andro 100 IM, depo-Testosterone IM, Testred Cypionate 200), (mieszanka na oleju do podawania domięśniowego); testosteron iniekcyjny np. enanthate (np. durathate 200, delatestryl), (mieszanka na oleju do podawania domięśniowego); testosterone iniekcyjny np. undecanoate (mieszanka na oleju do podawania domięśniowego); plastry; produkt podany do policzka (FDA dopuściła do obrotu np. Striant w 2003 r.); podskórne aplikatory testosteronu. Mit 1: „W HTZ można stosować trenbolone” SARM (ang. selective androgen receptor modulator) to selektywne modulatory receptora androgenowego. Są to względnie bezpieczne środki, choć też mają wpływ oś HPTA i mogą mieć wpływ na spadek stężenia testosteronu endogennego. Z niewiadomych przyczyn niektórzy naukowcy próbują zaliczać do SARM np. trenbolon lub nandrolone. Donner DG i wsp. w 2016 roku wykazali, iż trenbolone chronił szczury przed odkładaniem się tłuszczu, hipercholesterolemią i... uszkodzeniami mięśnia sercowego! Mało tego, trenbolone w odróżnieniu od testosteronu zmniejszał: odkładanie się tłuszczu wisceralnego, ilość trójglicerydów, hiperinsulemię, oraz lepiej chronił serce szczurów. Co najciekawsze, trenbolone spowodował istotnie mniejsze włóknienie mięśnia sercowego oraz wzrost prostaty (w porównaniu do testosteronu). Stosowano dawki 2 mg na kg masy ciała zwierzęcia, a więc sporą dawkę trenbolonu. Naukowcy na końcu stwierdzili, iż... trenbolone byłby lepszy w hormonalnej terapii zastępczej od testosteronu. Cóż, pan Donner DG i wsp. nie zdają sobie chyba sprawy, iż trenbolone to jeden z najskuteczniejszych środków blokujących układ HPTA, więc mógłby on tylko pogłębić objawy niedoboru testosteronu u ludzi. Jak każdy steryd anaboliczno-androgenny, wywiera on też negatywny wpływ na serce i układ krążenia (zaburzenia HDL, LDL). Krótkoterminowe wyniki badania na szczurach nie są tu żadnym punktem odniesienia. U ludzi trenbolone może wywołać zawał serca, a nawet zawał nerki. Podsumowanie Nic nie wskazuje, by stosowanie środków z grupy 19-nortestosteronu było dobrym pomysłem w ramach HTZ. Wszystkie te preparaty cechuje supresja endogennego testosteronu, co powoduje pogorszenie odczuwania dolegliwości związanych z niskim stężeniem testosteronu. Do tej pory, dla mężczyzn jedynym skutecznym rozwiązaniem jest sięganie po testosteron egzogenny w różnej postaci. Sprawdzić mogą się też preparaty SERM, hCG oraz inhibitory aromatazy. Duże efekty przynoszą też zmiany w stylu życia, zwiększenie aktywności fizycznej, ekspozycja na światło słoneczne lub podawanie witaminy D w miesiącach jesiennych i zimowych. Mit 2: „Hormonalna terapia zastępcza nie wiąże się ze skutkami ubocznymi” Testosteron pozostaje w użyciu od połowy lat 30. XX wieku. Przez kilkadziesiąt lat dogłębnie zdołano poznać związane z nim skutki uboczne. Jeśli ktoś mówi, iż jakiś lek nie ma skutków ubocznych, to znaczy, że on nie działa. Każdy lek ma „ciemną stronę”, niektóre preparaty są tak silne, iż przedawkowane mogą zabić. Paracetamol może zabić, a jest lekiem sprzedawanym bez recepty, zalega nawet na półkach w supermarketach. Insulina może zabić w ciągu kilku godzin, beta-mimetyki tak samo, DNP (wycofany i zakazany do stosowania środek u ludzi) tak samo. Podawanie SAA wiąże się z różnorakimi, licznymi skutkami ubocznymi. Testosteron może powodować: nadciśnienie tętnicze => wpływ na inhibicję 11β-HSD2. Nadciśnienie powoduje: udary mózgu, niedokrwienne, przerost lewej komory oraz niewydolność serca, nadmierny wzrost libido; mechanizm: prawdopodobnie nie chodzi wcale o stężenie testosteronu (co wykazano w badaniach), ale raczej o wzrost stężenia estradiolu (aromatyzacja testosteronu) - wbrew obiegowym opiniom, u mężczyzn estradiol pełni równie istotne lub nawet ważniejsze funkcje, niż u płci pięknej, zaburzenia profilu lipidowego (jednak w o wiele mniejszym stopniu, niż np. winstrol czy proviron); testosteron (długie estry) w dawce 200 mg tygodniowo zredukował poziom HDL o 9% (i to tylko wybranej frakcji, HDL3). Ale to nie wszystko - poziom LDL (złego cholesterolu) zmniejszył się o 16% u zawodników, którym podawano sam testosteron enanthate [JAMA, 1989], wzrost stanu zapalnego, szczególnie jeśli jednocześnie spożywa się alkohol;. Co ciekawe, z drugiej strony niedobory testosteronu (obserwowane np. z wiekiem) sprzyjają wzrostowi stanu zapalnego w organizmie. Niektóre badania wskazują, iż podawanie niewielkich dawek testosteronu jest obojętne lub ten wpływ jest pozytywny, jeśli chodzi o markery stanu zapalnego, nadciśnienie tętnicze => aromatyzujące sterydy anaboliczno-androgenne; mechanizm: retencja sodu i płynów (estradiol), wpływ na syntezę angiotensynogenu w wątrobie (substrat reniny, z kolei wytwarzanej przez nerki), niewydolność oraz uszkodzenia nerek (bezpośrednio: toksyczność dla nerek oraz pośrednio poprzez wpływ na ciśnienie tętnicze. Zaznaczam, iż ta kwestia nie jest na razie dobrze zbadana, a mechanizm jest z pewnością wieloczynnikowy), zaburzenia zakrzepowo-zatorowe (wpływ na czynniki krzepnięcia oraz hematokryt), nadkrwistość - nadmiar krwinek czerwonych występuje nawet u 20% stosujących hormonalną terapię zastępczą, możliwy jest udar mózgu, ostry zespół wieńcowy, przemijający atak niedokrwienny mózgu, zatorowość płucna, zakrzepica naczyń trzewnych, zakrzepica żył głębokich, zakrzepica tętnic obwodowych). W studium z Tromsø wykazano, iż mężczyźni mający poziom hematokrytu (hematokryt = ilość erytrocytów) większy lub równy, niż 46%, mają ponad raza większą szansę na incydent żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (ang. venous thromboembolism; VTE) oraz razy większą szansę na nieprowokowany incydent żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej, w porównaniu do mężczyzn mających hematokryt niższy, niż 43%, zablokowanie układu HPTA, bezpłodność (nawet niewielkie dawki testosteronu). W badaniach Wallace EM i wsp., 28 zdrowych, płodnych mężczyzn w wieku 23-40 lat, otrzymywało 200 mg testosteronu enanthate tygodniowo. Azoospermię (brak plemników) uzyskano u 17 z 28 mężczyzn, wzrost ilości prolaktyny (może wystąpić wtórnie do wzrostu ilości estradiolu lub poprzez inny, niezależny mechanizm). Podwyższona ilość prolaktyny w ustroju ma wpływ na obniżenie libido oraz impotencję, ginekomastię (prawdopodobnie wpływ na estrogeny), łysienie, uwarunkowane genetycznie, wzrost owłosienia (np. brzuch, plecy), trądzik, nasiloną retencję wody oraz sodu, powikłania sercowo-naczyniowe (przebudowę serca, przerost lewej komory, pogrubienie ścian, szczególnie lewej komory serca, rozwój różnego rodzaju kardiomiopatii, np. przerostowej, zaburzenia lipidogramu, nadciśnienie), incydenty sercowe – migotanie przedsionków, zaburzenia trwania odstępu QT, zawały. Stosowanie SAA, może mieć wpływ na obniżenie frakcji wyrzutowej lewej komory serca (LVEF), choć badania w tym zakresie przynoszą różne rezultaty, obniżenie LVEF => niewydolność serca z obniżoną frakcją wyrzutową lewej komory (HFrEF, heart failure with reduced ejection fraction). D’Andrea oraz wspólnicy wykazali, że nadużywanie SAA powoduje (wiele lat po zakończeniu stosowania dopingu) upośledzenie funkcji skurczowej, jak i rozkurczowej serca. Zjawisko silnie skorelowane jest z dawkami oraz czasem stosowania SAA. Mit 3: „Nie można podawać hCG, jako pojedynczej substancji” hCG (human chorionic gonadotropin) to gonadotropina kosmówkowa. Została odkryta w 1920 r., a dopuszczona do stosowania w USA od 5 marca 1973 r. Działanie hCG jest bardzo podobne do LH (hormonu luteinizującego). W efekcie hCG u mężczyzn pobudza wydzielanie androgenów, w szczególności testosteronu w komórkach Leydiga. Fizjologicznie hCG powstaje w czasie ciąży w łożysku. Co ciekawe, jedynym hormonem posiadającym zdolność pobudzania receptora dla FSH jest... FSH (hormon folikulotropowy). Pośrednio na FSH wpływają tamoxifen, clomid i inne środki z tej grupy (patr grafika w dalszej cześci tekstu). hCG to jeden z najczęściej stosowanych preparatów pozwalających na przywrócenie funkcjonowania jąder po cyklu np. na steroidach anaboliczno-androgennych, prohormonach itd. Żadne badania nie wskazują, by podawanie samego hCG mężczyznom miało znaczące skutki uboczne. W niektórych badaniach np. Vicari E. i wsp. podawano hCG do 120 miesięcy! D'Agata R i wsp. podawali 1500 IU 3 x w tygodniu, przez 23 miesiące. W badaniach Vicari E. i wsp. wskutek kuracji hCG średnia objętość jąder wzrosła z 3,8 +/- 0,2 ml do maksymalnie 14,9 ± 1,1 ml po 22,2 ± 2,3 miesiącach terapii. U 70% pacjentów samo hCG wystarczyło do przywrócenia płodności. Tak, hCG może mieć wpływ na FSH, ale nic nie wskazuje, by gonadotropina kosmówkowa stanowiła aż takie zagrożenie dla jąder. To nie znaczy, że rekomenduję długotrwałą terapię hCG - nie ma przekonywujących dowodów, by było to zdrowe i potrzebne. Mit 4: „Trzeba brać testosteron, by podwyższyć stężenie testosteronu” Wbrew żelaznym mitom powielanym w internecie nie ma sensu jednoczesne podawanie dwóch środków z grupy SERM (np. tamoxifenu - znanego pod handlową nazwą: nolvadex i clomidu, cytrynianiu klomifenu). Ich budowa wskazuje, że niewiele się różnią i potwierdzają to liczne badania przeprowadzone na ludziach. Nieprawdą jest, że trzeba brać testosteron np. w postaci żelu czy zawiesiny na oleju by podwyższyć stężenie T endogennego. Stężenie testosteronu podwyższają: hCG, inhibitory aromatazy oraz preparaty SERM. W jednym z badań Ramasamy R . i wsp. 93 mężczyznom podawano: testosteron iniekcyjny (31), żel z testosteronem (31), cytrynian klomifenu (31). Mężczyźni byli dobrani wiekiem z kohorty 1150 osób na HTZ. Poziom testosteronu wzrósł z: 224 do 1104 ng / dl w grupie testosteronu iniekcyjnego, 230 do 412 ng / dl w grupie żelu z testosteronem, 247 do 504 ng / dl w grupie klomifenu (preparat SERM). W badaniach Sachin V. Bendre i wsp. podawanie cytrynianu klomifenu (25 mg co drugi dzień) spowodowało: wzrost stężenia testosteronu z 233 ± 66 ng / dl do 581 ± 161 ng / dl po 3 miesiącach terapii (czyli wzrost stężenia testosteronu o wyjściowe stężenia LH wzrosły z 3,3 ± 1,6 mIU / ml do 5,7 ± 1,7 mIU / ml (wzrost o wyjściowe stężenia FSH wzrosły z 2,8 ± 1,5 mIU / ml do 6,2 ± 3 mIU / ml po podawaniu klomidu (wzrost o W badaniach Helo S. i wsp. porównano podawanie klomidu 25 mg dziennie lub anastrazolu 1 mg dziennie. Mężczyźni wyjściowo mieli stężenie testosteronu mniejsze, niż 350 ng / dL. W obu grupach (po 6 i 12 tygodniach) odnotowano zwyżkę stężenia testosteronu: 571 ng / dL w grupie cytrynianiu klomifenu, 408 ng / dL w grupie anastrazolu. Stężenie estradiolu wzrosło w grupie clomidu, a spadło w grupie anastrazolu. Ogólnie testosteron wzrósł o 130% w grupie clomidu oraz o 69% w grupie anastrazolu. W badaniu z 2016 r. Dias JP i wsp., u mężczyzn w podeszłym wieku (65 i więcej lat) z niskim poziomem testosteronu <350 ng / dL terapia anastrazolem (1 mg dziennie) okazała się lepsza od podawania żelu z testosteronem (5 g dziennie). W grupie placebo podawano tabletki lub żel. Po 12 miesiącach podawania IA (anastrazolu): beztłuszczowa masa ciała wzrosła o ± kg, jednocześnie mężczyźni pozbyli się średnio ~ ± kg tkanki tłuszczowej, siła uścisku ręki nie wzrosła, siła w prostowaniu nóg wzrosła niewiele mniej, niż w grupie żelu z testosteronem, siła w zginaniu nóg wzrosła mniej, w porównaniu do grupy żelu z testosteronem, gęstość mineralna w odcinku lędźwiowym kręgosłupa była mniejsza w grupie anastrazolu, niż w placebo. W badaniu Andrzeja Gomuły oraz Michała Rabijewskiego łącznej analizie poddano 1267 mężczyzn w wieku 20–89 lat. Na podstawie wskaźnika deficytu testosteronu i/lub stanu klinicznego pacjenta, 908 z nich poddano terapii indukcji endosyntezy testosteronu przy użyciu hCG (5000 IU co 3-4 dni). hCG były to produkty: Biogonadyl (Biomed, Polska), Pregnyl (Organon, Holandia) i Choragon (Ferring, Niemcy). Wyniki? W trakcie leczenia hormonalnego 908 pacjentów, stężenie T w różnych grupach wiekowych wzrosło średnio o 88 ± 128%. Równocześnie stwierdzono, że przy identycznej stymulacji hCG, możliwość endosyntezy w grupach 30–89 lat spada liniowo wraz z wiekiem i jest to zgodne z fizjologią: w wieku 30–39 lat średni wzrost stężenia testosteronu wynosił średnio 128%, w wieku 40–49 lat wynosił średnio 126%, w wieku 50–59 lat — 129%, w wieku 60–69 lat — 121%, w wieku 70–79 lat — 99%, w wieku 80–99 lat — 88%. Mit 5: Testosteron remedium na depresję i brak libido? Niekoniecznie. Po pierwsze, u mężczyzny nadmiar testosteronu wcale nie gwarantuje dobrego nastroju i „bycia supermenem w łóżku”. Może się okazać, iż za niewydolnością seksualną (która przyczynia się do depresji) stoi proces miażdżycowy lub inne, poważne zaburzenia zdrowotne (np. nadciśnienie, uszkodzenia wątroby, niewydolność serca, zmiany w rodzaju kardiomiopatii, upośledzenie frakcji wyrzutowej, szczególnie lewej komory serca). Takich mężczyzn „kuracja” testosteronem może nawet zabić! W badaniach Baumhäkel M. i wsp. udowodniono, iż zaburzenia erekcji są bezsprzecznie związane z ryzykiem sercowo-naczyniowym. Mało tego, zaburzenia erekcji występują na kilka lat przed poważnym zdarzeniem sercowo-naczyniowym. Podsumowanie Istnieje wiele wątpliwości odnośnie HTZ. To zagadnienie budzi niezliczone kontrowersje wśród naukowców. Nigdy nie wiemy, jak zachowa się dana osoba przy wieloletnim podawaniu substancji farmakologicznej. Wcale nie ma pewności, czy testosteron nie będzie wywoływał nasilonych skutków ubocznych. Ponadto wcale nie trzeba brać testosteronu w postaci żelu czy iniekcji, by zwiększyć jego stężenie. Dobrze sprawdzają się w tej roli preparaty SERM (cytrynian klomifenu, tamoxifen) czy hCG. U niektórych mężczyzn dobre efekty dają inhibitory aromatazy, jednak nie polecałbym takiego rozwiązania. Estrogeny są niesłychanie istotne dla mężczyzny, więc ich tłumienie wcale nie należy do dobrych pomysłów. Tak naprawdę, do podwyższenia stężenia testosteronu wystarczy pozbycie się tkanki tłuszczowej, aktywność fizyczna i zapewnienie odpowiedniej podaży witamin oraz pierwiastków śladowych (np. cynku). Zanim sięgniesz po jakiekolwiek leki, skonsultuj się z lekarzem, specjalistą w danej dziedzinie. Stosowanie na własną rękę farmakologii może skończyć się poważnym zagrożeniem dla zdrowia. Referencje: Food and Drug Administration. FDA launches a multi-pronged strategy to strengthen safeguards for children treated with antidepressant medications; in Press Announcements. 2004 Greta A Bushnell, MSPH,1 Til Stürmer, MD, MPH, PhD,1 Sonja A Swanson, ScD,2,4 Alice White, MSPH, PhD,1 Deborah Azrael, PhD,3 Virginia Pate, MS,1 and Matthew Miller, MD, MPH, ScD5 “Dosing of selective serotonin reuptake inhibitors in children and adults before and after the FDA black-box warning” Leslie LK, Newman TB, Chesney PJ, et al. The Food and Drug Administration’s deliberations on antidepressant use in pediatric patients. Pediatrics. 2005;116:195–204. Hammad TA, Laughren T, Racoosin J. Suicidality in pediatric patients treated with antidepressant drugs. Arch Gen Psychiatry. 2006;63:332–339. de Vries YA1, de Jonge P2, Kalverdijk L3, Bos JH4, Schuiling-Veninga CC4, Hak E4. „Poor guideline adherence in the initiation of antidepressant treatment in children and adolescents in the Netherlands: choice of antidepressant and dose” Andrea Rossi,corresponding author1 Alessandra Barraco,1 and Pietro Donda “Fluoxetine: a review on evidence based medicine” Increasing Prevalence of Parent-Reported Attention-Deficit/Hyperactivity Disorder Among Children --- United States, 2003 and 2007 E. Mutschler "Farmakologia i toksykologia", WYDANIE III Kok-Yong Chin, and Soelaiman Ima-Nirwana “The Effects of Testosterone Deficiency and Its Replacement on Inflammatory Markers in Rats: A Pilot Study” Stella Vodo, 1 Nicoletta Bechi, 1 Anna Petroni, 2 Carolina Muscoli, 3 and Anna Maria Aloisi “Testosterone-Induced Effects on Lipids and Inflammation” Jerald Bain “The many faces of testosterone” Darrell Hulisz, Melissa Lagzdins „Drug-Induced Hypertension” William F. Pendergraft, Leal C. Herlitz, Denyse Thornley-Brown, Mitchell Rosner, and John L. Nilescorresponding author† “Nephrotoxic Effects of Common and Emerging Drugs of Abuse” E. Charles Osterberg, Aaron M. Bernie, and Ranjith Ramasamy „Risks of testosterone replacement therapy in men” Hematocrit and risk of venous thromboembolism in a general population. The Tromsø study Wallace EM1, Gow SM, Wu FC “Comparison between testosterone enanthate-induced azoospermia and oligozoospermia in a male contraceptive study. I: Plasma luteinizing hormone, follicle stimulating hormone, testosterone, estradiol, and inhibin concentrations.” J Clin Endocrinol Metab. 1993 Jul;77(1):290-3. Baggish AL1, Weiner RB2, Kanayama G2, Hudson JI2, Lu MT2, Hoffmann U2, Pope HG Jr1. “Cardiovascular Toxicity of Illicit Anabolic-Androgenic Steroid Use”. D'Andrea A, Caso P, Salerno G, et al. Left ventricular early myocardial dysfunction after chronic misuse of anabolic androgenic steroids: a Doppler myocardial and strain imaging analysis. Br J Sports Med. 2007;41:149–55. Karila TA, Karjalainen JE, Mantysaari MJ, et al. Anabolic androgenic steroids produce dose-dependent increase in left ventricular mass in power athletes, and this effect is potentiated by concomitant use of growth hormone. Int J Sports Med. 2003;24:337–43. Bhasin S, Woodhouse L, Casaburi R, Singh AB, Bhasin D, Berman N, Chen X, Yarasheski KE, Magliano L, Dzekov C, Dzekov J, Bross R, Phillips J, Sinha-Hikim I, Shen R, Storer TW 2001 Testosterone dose-response relation-ships in healthy young men. Am J Physiol Endocrinol Metab 281:E1172–E1181 Alexander W Pastuszak, Lissette P Gomez, Jason M Scovell, Mohit Khera, Dolores J Lamb and Larry I Lipshultz „Comparison of the Effects of Testosterone Gels, Injections, and Pellets on Serum Hormones, Erythrocytosis, Lipids, and Prostate-Specific Antigen” Jennifer J. Shoskes,1 Meghan K. Wilson,2 and Michael L. Spinner “Pharmacology of testosterone replacement therapy preparations” Donner DG1, Elliott GE1, Beck BR1, Bulmer AC1, Lam AK1, Headrick JP1, Du Toit EF1. “Trenbolone Improves Cardiometabolic Risk Factors and Myocardial Tolerance to Ischemia-Reperfusion in Male Rats With Testosterone-Deficient Metabolic Syndrome.” Ramasamy R, Scovell JM, Kovac JR, Lipshultz LI "Testosterone supplementation versus clomiphene citrate for hypogonadism: an age matched comparison of satisfaction and efficacy". Helo S, Ellen J, Mechlin C, et al. A Randomized Prospective Double-Blind Comparison Trial of Clomiphene Citrate and Anastrozole in Raising Testosterone in Hypogonadal Infertile Men. J Sex Med 2015;12:1761-9. Sachin V. Bendre, Pamela J. Murray and Shehzad Basaria „Clomiphene Citrate Effectively Increases Testosterone in Obese, Young, Hypogonadal Men”

hormonalna terapia zastępcza dla mężczyzn cena, maszynka do golenia włosów na głowie, ceny maszynek do mielenia mięsa, depilator laserowy dla mężczyzn, zelmer diana maszynka do mięsa, maszynka do golenia męska, depilacja nóg maszynką do golenia, maszynki do golenia męskie, maszynki do mięsa wilk używana, mężczyźni są z marsa

Terapia testosteronem ma na celu uzyskanie odpowiedniego dla wieku stężenia testosteronu we krwi. U 60-70 procent mężczyzn, którzy poddali się takiej terapii, obserwuje się znaczący wzrost libido, a u 30-40 procent poprawia się erekcja. Kiedy warto przeprowadzić kurację testosteronem, a kiedy może przynieść ona więcej szkody niż pożytku? Terapia testosteronem ma na celu uzyskanie odpowiedniego dla wieku stężenia testosteronu we krwi. Spis treściPo co kuracja testosteronem?Kuracje testosteronowe: wskazania i przeciwwskazaniaTestosteron syntetyczny działa inaczejTestosteron w tabletkach, żelu, zastrzykach Kuracje testosteronowe stosuje się po to, by powstrzymać niekorzystne zmiany, które z wiekiem zachodzą w organizmie mężczyzny. Według badań Amerykańskiego Towarzystwa Urologicznego 4 na 10 mężczyzn po 45. roku życia ma obniżony poziom testosteronu we krwi. Przekłada się to na spadek energii życiowej, spowolniony metabolizm, niskie libido, problemy ze snem, koncentracją, pamięcią, depresję. Testosteron to podstawowy męski hormon płciowy. Odpowiada za rozwój cech płciowych (np. budowę ciała, niski głos, typ owłosienia, rozwój mięśni), erekcję, popęd seksualny. Ma też wpływ na zachowanie – skłonność do ryzyka, wybuchowość i agresję. Najnowsze badania wskazują, że stężenie testosteronu całkowitego we krwi zmniejsza się o 0,4%, a testosteronu wolnego o 1,3% rocznie. Depresja - choroba śmiertelna Po co kuracja testosteronem? Aby powstrzymać wszystkie niekorzystne zmiany w organizmie mężczyzny, coraz częściej stosuje się kuracje testosteronowe. Ale ważne jest, komu, w jakim wieku i jaki hormon się podaje. Sam w sobie testosteron nie jest panaceum na wszystkie dolegliwości starzejącego się mężczyzny. Najczęściej po kurację testosteronem sięgają panowie, którzy zauważyli u siebie przewlekłe zmęczenie i brak popędu płciowego. Niestety, nie są to tylko mężczyźni po 50. roku życia. Są coraz młodsi. Terapii testosteronem nie można porównywać z hormonalną terapią zastępczą stosowaną u kobiet, którym podaje się hormony, bo ich organizm przestał je wytwarzać. U mężczyzn testosteron jest ciągle obecny, ale jego poziom obniżył się, i chodzi o to, aby pobudzić organizm do jego wytwarzania, a nie, jak w przypadku kobiet, dostarczyć z zewnątrz. Kuracje testosteronowe: wskazania i przeciwwskazania Na temat kuracji testosteronem krąży wiele mitów, np. że przyjmowanie tego hormonu przyczynia się do rozwoju raka prostaty. To nieprawda, chociaż trzeba pamiętać, że ten rodzaj nowotworu jest wrażliwy na poziom testosteronu. U mężczyzn z rakiem prostaty poziom testosteronu będzie decydował o agresywności nowotworu – im go więcej, tym bardziej rozpoczęciem kuracji testosteronem niezwykle ważne jest staranne zebranie wywiadu oraz wykonanie badań. Ostrożność powinni zachować zwłaszcza mężczyźni, którzy są dziedzicznie obciążeni rakiem prostaty. Można powiedzieć, że testosteron działa podobnie jak nawóz – wzmacnia rośliny, które chcemy uprawiać, ale korzystają z niego także chwasty. Kuracja powinna być dobrana na miarę, inaczej dla każdego pacjenta, ponieważ podawanie testosteronu może – nawet przewlekle chorym – przynieść wiele korzyści. Są różne formy podawania hormonu (zastrzyki, plastry, żele), a więc można terapię dopasować do potrzeb konkretnej osoby. Jedynym bezwzględnym przeciwwskazaniem do podawania testosteronu są choroby nowotworowe. Objawy niedoboru testosteronu spadek libido oraz upośledzenie częstości i jakości erekcji pogorszenie ogólnego samopoczucia zmiany nastroju spadek aktywności intelektualnej z obniżeniem funkcji poznawczych odczuwanie stałego zmęczenia i stany depresyjne pogorszenie jakości snu spadek masy mięśniowej i ich siły wzrost masy tłuszczu trzewnego spadek mineralnej gęstości kości, a co za tym idzie – pojawienie się osteoporozy Testosteron syntetyczny działa inaczej Inaczej trzeba traktować testosteron syntetyczny. Kuracja nim jest dość ryzykowna. Jeżeli bowiem zacznie się przyjmować syntetyczny hormon, trzeba go stosować do końca życia. Odstawienie sztucznego hormonu doprowadzi do sytuacji, że nie będzie go w organizmie w ogóle. Dlaczego tak się dzieje? Otóż wytwarzaniem hormonu zarządza przysadka mózgowa, która z pomocą hormonu luteinizującego (LH) stymuluje jądra do produkcji testosteronu. To fizjologia, która wprawdzie nie zawsze przekłada się na podniesienie libido, ale poziom testosteronu wzrasta. Gdy stosuje się syntetyczny testosteron, jego stężenie we krwi szybko się podnosi. Przysadka mózgowa, która była przyzwyczajona do niedoboru hormony, teraz dostaje sygnał, że jest go w nadmiarze. Blokuje funkcje jąder, które przestają wydzielać testosteron i z czasem zanikają. Testosteron w tabletkach, żelu, zastrzykach Zazwyczaj kurację rozpoczyna się (jeśli nie ma przeciwwskazań zdrowotnych!), gdy stężenie testosteronu jest mniejsze niż 8 nmol/l. Dawkę i dawkowanie preparatu lekarz określa indywidualnie dla każdego pacjenta, biorąc pod uwagę jego wiek, aktywność oraz – jeśli występują – schorzenia ogólnoustrojowe. Podstawowa kuracja trwa od 3 do 6 miesięcy i musi być kontrolowana badaniami, aby lekarz mógł ocenić jej skuteczność, weryfikować dawkę lub podjąć decyzję o przedłużeniu lub skróceniu terapii. Z odpowiednimi przerwami kuracja może być kontynuowana przez wiele lat. W zależności od sposobu podawania testosteronu różne jest dawkowanie leku. Zastrzyki podaje się raz na 2-3 tygodnie, leki doustne, podobnie jak preparat w żelu, stosuje się codziennie. Celem terapii jest uzyskanie odpowiedniego dla wieku mężczyzny stężenia testosteronu we krwi. Przekraczanie ponadfizjologicznych stężeń może prowadzić do zaniku jąder. U 60-70% mężczyzn leczonych testosteronem obserwuje się znaczący wzrost libido, a u 30-40% poprawia się erekcja. miesięcznik "Zdrowie" Anna Jarosz - artykuł pochodzi z miesięcznika "Zdrowie" | Konsultacja: dr n. med. Robert K. Jarema chirurg, specjalista urolog FEBU, starszy asystent w Klinice Urologii i Uroonkologii CSK MSWiA w Warszawie
Stosowanie hormonalnej terapii zastępczej ma wpływ na zmianę ryzyka zachorowań na niektóre typy nowotworów. Badania wykazały, że hormonalna terapia zastępcza: obniża ryzyko zachorowania na raka jelita grubego, raka wątroby oraz raka dróg żółciowych, podwyższa ryzyko zachorowania na nowotwory estrogenozależne – raka piersi Gospodarka hormonalna mężczyzn Masz problemy ze snem lub koncentracją? Zaobserwowałeś u siebie obniżenie popędu płciowego? Przyczyną mogą być zaburzona gospodarka hormonalna! Pakiet ten zawiera badania zwracające uwagę na równowagę hormonalną. Dedykowany jest mężczyznom odczuwającym różnego rodzaju dolegliwości, których źródłem mogą być zmiany endokrynologiczne. Jeżeli zaobserwowałeś u siebie np.: pogorszenie samopoczucia, nerwowość, problemy z koncentracją, zaburzenia odporności, obniżone libido, zaburzenia erekcji lub zmniejszenie owłosienia ciała – warto wykonać badania zawarte w pakiecie! Wskazaniem do oznaczania poziomu hormonów jest również podejrzenie niepłodności czy zaburzenia dojrzewania i rozwoju. Wykonaj z nami komplet badań i skontroluj równowagę swojej gospodarki hormonalnej! Gospodarka hormonalna mężczyzn – poznaj badania wchodzące w skład pakietu: TSH testosteron testosteron wolny prolaktyna FSH LH Wykonaj z nami komplet badań dotyczących gospodarka hormonalnej mężczyzn i zdiagnozuj przyczynę swoich dolegliwości!
Antykoncepcja dla mężczyzn w postaci środków hormonalnych służy zablokowaniu folitropiny (FSH) i lutropiny (LP) – czynników hormonalnej kontroli procesu spermatogenezy [7]. Zadaniem LH jest stymulacja komórek Leydiga produkujących testosteron w ilościach zapewniających jego duże stężenie w jądrach, stukrotnie przekraczające
Zażywanie testosteronu jako hormonalnej terapii zastępczej przez starzejących się mężczyzn stało się popularne w USA, jednak najnowsze analizy nie potwierdzają zasadności takiej kuracji - przekonują w najnowszych zaleceniach specjaliści Amerykańskiego Kolegium Lekarzy (ACP). Poziom testosteronu systematycznie spada u mężczyzn średnio o 1,6 proc. rocznie, po przekroczeniu na ogół 35. roku życia. Zmniejszony poziom tego hormonu występuje u 20 proc. mężczyzn po 60. roku życia, u 30 proc. po siedemdziesiątce i 50 proc. po osiemdziesiątce. Niski jego poziom nie oznacza jednak, że trzeba go uzupełniać testosteronem dostępnym w plastrach, żelach, tabletkach lub zastrzykach. Przynajmniej nie u wszystkich mężczyzn - przekonują amerykańscy specjaliści na łamach „Annals of Internal Medicine”. Większość starzejących się mężczyzn nie wymaga zażywania testosteronu - wynika z amerykańskich Efekty terapii testosteronem u starszych mężczyzn Według najnowszych zaleceń Amerykańskiego Kolegium Lekarzy (ACP) testosteron uzupełniający można ewentualnie podawać mężczyznom z niskim jego poziomem, u których występują zaburzenia seksualne (zbyt niski popęd seksualny). Efekt takiej kuracji jest niewielki, ale jednak występuje. Dr Robert McLean z ACP twierdzi, że wskazuje na to metaanaliza 14 uwzględnionych w raporcie badań. Na ich podstawie – dodaje specjalista – nie można jednak stwierdzić, że zastępcza terapia hormonalna z użyciem testosteronu zwiększa u mężczyzn siły witalne oraz wydolność fizyczną i umysłową. Działania niepożądane terapii testosteronowej Amerykańskie Kolegium Lekarzy wskazuje na działania niepożądane takiej kuracji. Ujawniły to opublikowane w 2013 r. badania sugerujące, że przyjmowanie testosteronu może zwiększać ryzyko udaru mózgu i zawału serca. Z tego powodu amerykański Urząd Leków i Żywności wprowadził w 2016 r. nakaz zamieszczenia o tym informacji na ulotkach preparatów z testosteronem. Nie ma jednak podstaw do tego – podkreślają eksperci ACP – by alarmować, że podawanie tego hormonu zwiększa ryzyko raka prostaty. Dr Julie Wood z Amerykańskiej Akademii Lekarzy Rodzinnych (AAFP), która nie jest współautorem raportu ACP, zwraca jednak uwagę, że wciąż jest zbyt mało badań na temat kuracji z użyciem testosteronu u starzejących się mężczyzn. „Dotychczasowe ustalenia są jedynie początkowe i niewystarczające” – podkreśla w wypowiedzi dla Reutersa. Jej zdaniem brakuje wciąż długookresowych obserwacji zarówno co do skutków ubocznych użycia testosteronu, jak i jego skuteczności. „Być może za kilka lat będziemy mieli dowody odnośnie do tego, jakie jest zagrożenie chorobami sercowo-naczyniowymi i rakiem prostaty” – powiedziała dr Wood. W USA zainteresowanie kuracją z użyciem testosteronu wśród mężczyzn zaczęło wzrastać na początku tego stulecia. W latach 2001-2011 zwiększyło się ono aż trzykrotnie, głównie pod wpływem zamieszczanej w mediach reklamy. Dr Robert McLean ostrzega, że zażywanie testosteronu często reklamowane jest jako kuracja odmładzająca, co nie jest prawdą. PRZECZYTAJ TAKŻE: Testosteron: konsekwencje niedoboru i nadmiaru. Jak zachowują się mózgi mężczyzn, którym podano dodatkową dawkę testosteronu? Hormon wzrostu - Suplementy i odżywki > Aminokwasy. Hgh hormon wzrostu. Hormon wzrostu roślin. Hormony wzrostu sterydy. Hormony wzrostu. Booster hormonu wzrostu. Hormon Wzrostu na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. Wejdź i znajdź to, czego szukasz! Wykorzystujemy pliki cookie do spersonalizowania treści i reklam, aby oferować funkcje społecznościowe i analizować ruch w naszej witrynie. Informacje o tym, jak korzystasz z naszej witryny, udostępniamy partnerom społecznościowym, reklamowym i analitycznym. Partnerzy mogą połączyć te informacje z innymi danymi otrzymanymi od Ciebie lub uzyskanymi podczas korzystania z ich się późniejZapoznałem się Klauzula informacyjna: Informacja RODO Realizując obowiązek informacyjny z art. 13 ust. 1 Ogólnego Rozporządzenia o Ochronie Danych (RODO) informujemy, że: Współadministratorami Pani/Pana danych osobowych są: Mirai Clinic Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością z siedzibą w Otwocku (05-400) przy ul. Armii Krajowej 8, wpisaną do Rejestru Przedsiębiorców Krajowego Rejestru Sądowego pod numerem 0000796790, o numerze identyfikacji podatkowej NIP 5322084436 ; Mirai Instytut Rehabilitacji Spółka z Ograniczoną Odpowiedzialnością z siedzibą w Warszawie (01-126) przy ul. Wolskiej 96, 01-126 Warszawa (dalej jako „Grupa Mirai” lub „Współadministratorzy”); W sprawie przetwarzania danych osobowych może się Pani/Pan skontaktować z wyznaczonym Inspektorem Ochrony Danych Panią Karoliną Sybilską za pośrednictwem poczty elektronicznej iod@ ; Pani/Pana dane będą przetwarzane: w celu realizacji świadczeń zdrowotnych, także na odległość (tzw. telemedycyna ) w tym w celu prowadzenia dokumentacji medycznej na podstawie przepisów ustawy o działalności leczniczej, ustawy o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta, a także ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty (art. 6 ust. 1 lit. c) oraz art. 9 ust. 2 lit. h) RODO, w celu dokonania rejestracji na wizyty lekarskie w formie elektronicznej na podstawie art. 6 ust 1 lit a), gdy cel wynika z prawnie uzasadnionych interesów realizowanych przez Administratora lub przez stronę trzecią, na podstawie art. 6 ust 1 lit f) RODO, polegających na dochodzeniu roszczeń oraz obroną przed roszczeniami; gdy cel wynika z wyrażonej na podstawie 6 ust 1 lit a) RODO zgody. W zakresie informacji identyfikacyjnych związanych z realizacją świadczeń zdrowotnych podanie danych jest obowiązkowe i niezbędne do udzielenia świadczenia. Ich niepodanie może uniemożliwić realizację świadczenia; Odbiorcami danych osobowych mogą być podmioty współpracujące z Grupą Mirai oraz mogą być przekazywane podmiotom przetwarzającym dane osobowe na zlecenie Administratora, przy czym takie podmioty przetwarzają dane na podstawie umowy ze Współadministratorami i wyłącznie zgodnie z ich poleceniami; Pani/Pana dane osobowe będą przechowywane przez: okres odpowiadający czasowi przechowywania dokumentacji medycznej, który wskazuje art. 29 ustawy z dnia 6 listopada 2008 r. o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta tj. przez okres 20 lat, licząc od końca roku kalendarzowego, w którym dokonano ostatniego wpisu, z wyjątkami wskazanymi w ww. ustawie - w przypadku dany pozyskiwanych w celach jak w pkt. 3 lit. a. do czasu wycofania zgody - w przypadku danych pozyskiwanych w celach jak w pkt. 3 lit. b. przez okres niezbędny do zgłaszania ewentualnych roszczeń oraz obroną przed roszczeniami - w przypadku danych pozyskiwanych w celach jak w pkt. 3 lit. c; Posiada Pani/Pan prawo żądania dostępu do swoich danych osobowych, a także ich sprostowania (poprawiania). Przysługuje Pani/Panu także prawo do żądania usunięcia lub ograniczenia przetwarzania, a także sprzeciwu na przetwarzanie, przy czym przysługuje ono jedynie w sytuacji, jeżeli dalsze przetwarzanie nie jest niezbędne do wywiązania się przez Współadministratorów z obowiązku prawnego i nie występują inne nadrzędne prawne podstawy przetwarzania; Przysługuje Pani/Panu prawo wniesienia skargi na realizowane przez Współadministratorów przetwarzanie Pani/Pana danych do Prezesa UODO ( Pani/Pana dane mogą być udostępniane do państwa trzeciego w celu przekazania dokumentacji medycznej lub/i kontynuacji leczenia. Współadministratorzy nie podejmują decyzji w sposób zautomatyzowany.

Pamiętajmy jednak, że inne czynniki wspomniane w moim artykule pt. Hormonalna terapia zastępcza a ryzyko raka piersi. są również niezwykle ważne i być może nawet ważniejsze niż sam skład HTZ w przypadku zapobiegania ryzyka raka piersi. Warto pamiętać o zdrowym trybie życia, ale również profilaktyce.

Pakiet badań hormonalnych dla mężczyzn - neoMedica pn-pt: 7:00-20:00, sb: 8:00-12:00Gospodarka hormonalna pełni w naszym organizmie bardzo ważną rolę. Bez równowagi hormonalnej ciężko zadbać o dobre samopoczucie. Nieprawidłowe wyniki badań hormonalnych mogą powodować bardzo różne objawy u pacjenta. Senność, kłopoty z cerą, wypadanie włosów, problemy z nagłą utratą wagi lub z przybieraniem na wadze, spadek libido– to tylko niektóre z możliwych objawów zaburzeń hormonalnych. W trosce o zdrowie naszych pacjentów przygotowaliśmy specjalny Pakiet hormonalny dla mężczyzn. W pakiecie znajdują się badania hormonalne specjalnie wybrane dla regularna253 zł W pakiecie oszczędzasz prawie 25%!253 zł 195 zł6 badań laboratoryjnych wykonywanych z krwi pacjenta:testosteron – hormon męski, który ma wpływ na libido czy wykształcenie się pewnych cech płciowych,kortyzol – hormon stresu, nieprawidłowy poziom może wskazywać na przewlekły stres, depresję ale też na choroby nowotworowe,GH – hormon wzrostu,DHEA – hormon stymulujący produkcję testosteronu, wpływa na sprawność fizyczną i kondycję umysłową,SHGB – ważny czynnik, który jest związany z produkcją hormonów płciowych,TSH – podstawowe badanie określające, czy w funkcjonowaniu tarczycy występują jakieś badań krwi, które obejmuje pakiet, pacjent musi zjawić się na oczekiwania na wynik badania to 1 dzień roboczy. W punkcie pobrań dostaną Państwo indywidualny kod, dzięki któremu wyniki będzie można sprawdzić i pobrać także Twój wybór co do plików cookie w tym serwisieNa naszej stronie wykorzystujemy pliki Cookies. Korzystanie z naszej strony oznacza, że wyrażasz zgodę na ich użycie. Więcej informacji znajdziesz tutaj. Prosimy zdecydować, czy ta strona może wykorzystywać funkcjonalne pliki cookie, jak opisano poniżej:Wymagane pliki cookieTe pliki cookie są wymagane do podstawowych funkcji Pliki CookiePliki te pozwalają nam analizować sposób, w jaki użytkowana jest strona w celu pomiaru i poprawy na tę funkcjęZapewnienie bezpiecznego logowaniaPamiętanie etapu logowaniaZapamiętanie szczegółów zalogowaniaNIE zezwalaj na tę funkcjęZapewnienie spójnego wyglądu serwisuMożliwość udostępniania stron w serwisach społecznościowychMożliwość publikowania komentarzyPrezentowanie reklam pasujących do zainteresowań użytkownikaZezwalaj na tę funkcjęZapewnienie bezpiecznego logowaniaPamiętanie etapu logowaniaZapamiętanie szczegółów zalogowaniaZapewnienie spójnego wyglądu serwisuMożliwość udostępniania stron w serwisach społecznościowychMożliwość publikowania komentarzyPrezentowanie reklam pasujących do zainteresowań użytkownika SHOwo.
  • 8n8zj90jyk.pages.dev/44
  • 8n8zj90jyk.pages.dev/92
  • 8n8zj90jyk.pages.dev/20
  • 8n8zj90jyk.pages.dev/14
  • 8n8zj90jyk.pages.dev/63
  • 8n8zj90jyk.pages.dev/25
  • 8n8zj90jyk.pages.dev/71
  • 8n8zj90jyk.pages.dev/12

    • terapia hormonalna dla mężczyzn cena